Plan urlopu!

- Książkę napisz! – powarkuje Osobisty – napisz KONIECZNIE, będziemy bogaci! Taką - NO WIESZ! - taką pod tytułem „Zarządzanie małym palcem z kanapy”, czy coś!

Trochę się czepia, nieznacznie ma racje. Bo urlop niebawem, KTOŚ TO MUSI OGARNĄĆ, tak? Cóż w tym złego, że wykorzystuję („WSZYSTKICH W ZASIĘGU WZROKU!” – dorzuciłby chętnie Osobisty i rozległyby się brawa całej rodziny)... TFU! - że robię użytek z posiadanych zdolności organizatorsko – logistyczno – motywacyjnych? Cóż w tym złego, że stosuję głównie motywację szantażem, skoro wszystko to, co powinno być zrobione, jest zrobione. Cóż złego w skuteczności, prawda?

 Mamy listę zakupów, prawie kompleksową:

- papier toaletowy przeciwko kupie,

- lepy przeciwko muchom, 

- krem przeciwko samozapłonowi,

- koce przeciwko robakom na trawie,

- żywność przeciwko głodowi,

- piwo (nie mam nic przeciwko).

Mamy też - poza planem zakupów - zadaniowy plan:

- pedikjura i manikjura przed wyjazdem,
- ogólnodepilacyjno-peelingowy, żeby aerodynamikę uzyskać odpowiednią na basen,
- prania full garderobianego, bo zeszłourlopowa odzież zatęchła z nieużytkowania,
- spakowania się nawet może, ale to się jeszcze zobaczy,
- posprzątania niemal-prawie-jakby-świątecznie, coby po urlopie do niedorzecznej czystości wrócić.

Wyznaję teorię, że taki świąteczny blask i błysk ułatwią pożegnanie z urlopem i powrót do pracy.

PS: Tak tylko gadam, bo całkiem nie mogę się doczekać powrotu do pracy. HA!

PSPS: Chrześniak dostał - w ramach podsumowania roku szkolnego - raport postępów. Takam dumna, że aż bezwstydnie upublicznię. Kto nie pochwali, ten nieczuły jesiotr i drętwa płyta karton-gipsowa!